wielorybnica

dlaczego okrągła świeczka o średnicy 6,5cm i o średnicy knota 2mm topi się tylko w obrebie koła o średnicy 4 cm? nie po to wydaje pieniądze na świeczke w ślicznej ośniezonej szklaneczce, która ma chronić moje biórko przed kapiacym woskiem, aby ten kapiący wosk nie stanowił żadnego zagrożenia, nawet jeśli bym świeczkę wyciągnęła ze szklaneczki. czy to jest logiczne? a tak po za tymi problemami z życia codziennego, polecam wszystkim aromatyzowaną świeczkę firmy coty z serii the healing garden green teasensations. pachnie jak zapewne można się domyślać, zieloną herbatą, ale woń ta jest tak przyjemna, że aż brak mi słów. a jednocześnie jeśli zostawicie tą świeczółkę w pokoju przy otwartych drzwiach zapaloną przez 30 minut, pachnieć będzie cały dom. a mój dom jest naprawde duży, więc jeśli mieszkacie w bloku, to jest nawet szansa, ze i do sąsiadów i na klatkę schodową aromat ten dojdzie. czy to nie jest códowne, ze chociaż w tym momencie to wy dyktujecie warunki sąsiadom i nakazujecie im czerpać radość z woni zielonej herbaty? to jest códowne! to jest piękne, bajeczne... tak! ten zapach jest jak bajka. chyba się "zaniuchałam na śmierć"...

ci, którzy wierzą w boga, niech się modlą w jej intencji, dla mnie

ona teraz leży. znowu się uśmiecha, widzę, że jest mi wdzięczna. wiem, że wcale nie ma ochoty na już chyba setną herbatkę, ale i tak jej robię, bo nic innego nie mogę.  patrzy, chce mi sprawić przyjemność, bierze lyk... ale juz nie ma sily na oszustwa, więc mowi, że jest zmęczona. wychodzę. teraz mi brak sil. znowu placzę. mam ochote stąd uciec, biec aż do nieprzytomności i... obódzić się jak co dzień, iść do niej i powiedzieć, żeby już wstawala. ona, moje bijące serce, leży na lożu śmierci.
to prawda, w takich chwilach czlowiek przypomina sobie o bogu, ale ja nie pozwolę sobie na taką żenadę. muszę się z nią pożegnać, ale co się mówi w takich chwilach? mam jej podziękować? przeprosic ją? nic nie mówić? nie chce, zeby widziala jak placze. powinnam ją wspierać, a jest odwrotnie. ale gdy jej już zabraknie... zatracam się

"choć droga jest bez końca, pozornie bez znaczenia, nie mam powodów by drogi swej nie zmieniać"

dzis wieczorem spotkalam sie z mysla "rok przemian"
dzisiejszego wieczoru jeszcze nie bylo
pozyczylam jej pieniadze, a w kasie powiedzieli, ze dolarów nie przyjmuja. musiala sie poczuc jak oszustka. przez moja slepote
przez moja glupota znowu odebralam troche radosci i marzen drugiej osobie. dlaczego? abym to ja zyskala usmiech i marzenia
dostalam kolejny raz list. dopiero odkrylam, ze jest pusty. tyle juz lat czytalam puste listy
ubóstwiam jesien-naradzam sie, pragne zimy, chce chlodnego, wiosennego deszczu, ciesze sie na mysl o lecie. tylko sie ciesze
jestem patriotka, jesli nie ja, to kto? jesli nie my, to kto?
rozumiem sile jaka tkwi w rodzinie. mimo, ze narazie moja rodzina jest rozbita. czuje, ze wszyscy sie pojednali, ze zaczynamy plynac ta sama rzeka. pod prad? pod zasadami
mam tak ogromne marzenia

doroslam duchowo
ale jestem dzieckiem
chce nim byc
a jesli tego chce... znaczy to, ze juz nim nie jestem?