Wislawa Szymborska (fragmenty)

Umrzeć-tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
W pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Wieczorami lampa już nie świeci

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.

Coś się tu nie zaczyna
W swojej zwykłej porze.

Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
I uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
I rozrzuciło papiery.
Co więcej do zrobienia?
Spać... i czekać.

Niech on tylko wróci,
Niech no się pokaże.
Już on się dowie,
Że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
Jakby się wcale nie chciało,
Pomalutku,
Na bardzo obrażonych łapkach.