wielorybnica

jem arbuza, zjem jeszcze i potem znowu jeszcze, a potem zjem juz tylko kolejna porcje jeszcze i mam nadzieje że żołądek zapcha mi się tak bardzo, ze nie zjem tych dwóch czekolad, tego skupiska kalori i cukru! właśnie pisałam sobie notke aż tu nagle moj nożny kciuk (kciuk u nogi) pierdyknął w przycisk reset i... pisze od początku, bardzo mi sie chce. a teraz szybciutko

jutro przyjeżdzają pumba i august, śpią na działce u żanety, bedziemy ich karmic, chciaż myśle, że z tego co wykradniemy dla nich z domu, niewiele zostanie, my też mamy żoładki. w każdej chwili może przyjechać szymon, który legalnie będzie spał u mnie na chatce, nie moge sie doczekac, ale jest problem. odkąd wie na stówke ze moze u mnie spać, nie odzywa sie, może to dlatego ze zgubił komórke? ale dla chcącego nic trudnego, bo przeciez to kobieta zmienną jest, a on zdania zmienić nie moze i ma przyjechać! nawet za 5 minut! dalej... ok, otwieram pierwszą czekolade, ona przynajmniej nie cieknie po brodzie; 5-go prawdopodobnie będzie cały nasz komplet w sz-nie, czyli nasza 7-ka +dafciak. nie wiem jak długo to potrwa, ale jak już mówilam: chce zatrzymywac takie chwile aż do nasycenia się! to chyba tyle. moze jeszcze co u mnie, wiec aktualnie zdycham, bo jest ponad 30*C, jest mi strasznie słodko od czekolady, nie wiem co z szymonem, ale przynajmniej pies mi nie ucieka. mama w porząsiu, mam nadzieje, że pojedzie do pogorzelicy pozostawiając mi wolną chate, w czasie gdy "nasi" chlopcy będą w sz-nie, kaja fazuje, może to od tego gorąca (?), czekolada sie skonczyła, mam drugą, już

och wakacje!

tydzien nad morzem sprawił że teraz o niczym innym nie myśle, tylko o tym, jak wrócić do tamtych dni, jak je uchwycić i trzymać tak długo, dopóki się nimi nie nasycę! ktoś kiedyś powiedział, że lepiej jest pozostawić niedosy niż przesyt, ale ja tak nie uważam! nie w tym wypadku! być może dla tego, ze szymon, pumba, susełek, august (i jeszcze kilkoro, których się poznawało w między czasie) to toważystwo, w jakim się czuję/czułam jak rybka w wodzie! rzecz jasna były ze mną też chomiki. było tak wspaniale, wieczorki i noce przy nielegalnym ognisku na plaży, rozmowy z indywidualistą, gitarka, która w jego rękach była boskim instrumentem, trzaski pumby, zaloty susła ;) wybitnie spostrzegawcze komentarze augusta i kai, przytulanki żanety do sweterka PANA w rękach KAMILA, gitarka po raz drugi, spacerki po plaży, szlug za szlugiem, ucieczki dafne, powroty i poszukiwania, ganianie za jej ogonem...... mogłabym wyliczać i wszyscy by posneli, nie wiem jakimi słowami mogę opisać to co tam się działo, co tam czulam, jaka byłam wyzwolona, i tak niewiele osób by to doceniło i zrozumiało, ale powiem wam jedno- teraz nie chce mi się żyć, bo żyję wspomnieniami.

jest jeszcze marna nadzieja że to sie kiedyś powtórzy, jest! może przyjadą? były plany, nawet konkretne, ale nie wiem już nic, bo ostatnio mam złe myśli, ze to wszystko tylko złudzenie, ze jeszcze miesiąc i powracam do szkoły, do tych ludzi, których nienawidze, których bym powystrzelała, do tego prostackiego odpytywania... czyli do czegoś, co aktualnie nie ma dla mnie znaczenia, bo zanim bede kożystała ze swej "mądrości którą zdobywam" miną lata...